Opeens brandt het stadje. Wat in Anton Tsjechovs Drie Zusters als een plotseling onheil over de bewoners komt, is meer dan een toevallige gebeurtenis. Het is een symbool en tegelijkertijd een onontkoombare realiteit. Als aan de rand van een vulkaan zitten de drie zusters Olga, Masja en Irina. In hun Russische provinciestad negeren zij alles wat zich buiten hun persoonlijke leven afspeelt. Hun blik is niet gericht op de werkelijkheid, maar op hun gedroomde Moskou. Daar lijkt het geluk waarnaar ze verlangen zich te verbergen. Daar zullen ze de mannen ontmoeten die hun leven veranderen. Liefde en vrijheid, dat zal de toekomst in Moskou hen brengen. Maar waarom duurt het zo lang tot die toekomst werkelijkheid wordt? Waarom zitten ze nu al jaren in dit kleine stadje? Waarom eindigen al hun veelbelovende ontmoetingen in troosteloze afscheidsscènes en in de dood?
Anton Tsjechovs Drie Zusters toont een wereld op drift, waarin mensen niet kunnen omgaan met veranderingen. Ze verlangen naar grootse daden, passionele liefde, volmaakt geluk en spreken honderduit over hoe ze hun leven in eigen hand willen nemen. Ze ondernemen echter geen enkele stap in die richting. Toch, terwijl tijd en leven verstrijken landen de zusters langzaam op de grond en leren zij hoe met het leven om te gaan. Daarmee is het stuk ook een spiegel voor ons: wat te doen met de enige tijd die ons is gegund – het heden, het moment tussen wat niet meer is en wat nog komt?
WAAR &
WANNEER